JE VERVELEN ZONDER JE TE ‘VERVELEN’

'Ik verveel me hier altijd dood, maar ik was wel aan het werk,' zei de jongen die het brood voor me sneed.

Wat denk je, als iemand zegt dat hij zich verveelt? Waarschijnlijk dat hij niets te doen heeft en dat vervelend vindt. Dat betekent het in de volksmond. Misschien denk je ook: zoek een bezigheid, keuze genoeg!

Na drie boeken over bore-out ken ik natuurlijk de andere betekenis, maar ook ik vergeet die soms, zoals bleek tijdens mijn bezoek aan de supermarkt.

Ik zocht naar iemand die mijn brood zou kunnen snijden, toen ik zag dat een jongen, ik vermoed een scholier of student die dit werk als bijbaan doet, in gevecht was met een stapel dozen. Hij had het al vaker voor me gedaan, dus ik vroeg hem vriendelijk: 'Mag ik je weer eens aan het werk zetten? Wil je dit brood voor me snijden?' Hij liet de dozen voor wat ze waren en kwam doen wat ik vroeg.

Ineens besefte ik, dat mijn vraag niet juist geformuleerd was en misschien zelfs wat neerbuigend had geklonken en zei daarom: ‘Ik bedoelde niet, dat je je aan het vervelen was, hoor!'

Zoals je hierboven las, was zijn commentaar dat hij zich altijd verveelde tijdens zijn werk. 'Dat kan natuurlijk,’ wist ik toen weer, 'dan doe je het wellicht voor de centjes?' 'Zo is dat,' was zijn bondige conclusie en hij stopte het gesneden brood weer in zijn zak.

Ik bedankte hem voor de moeite en bedacht dat hij de perfecte omschrijving had gegeven van wat kan leiden tot een bore-out: genoeg te doen hebben, maar er totaal geen lol aan beleven en dat niet even, maar gedurende een lange periode.

In mijn jeugd waren er geen bijbaantjes, maar mijn vakantiebaantjes vond ik allemaal vreselijk. Het eerste op de groente- en fruitafdeling van een supermarkt, tijdens het tweede maakte ik jubileumboeken verzendklaar voor een brouwerij en de derde keer was de gezinszorg mijn werkterrein. Drie perfecte ervaringen om me te leren wat ik zeker niet wilde doen in mijn werkende leven. Het geld dat ik ermee verdiende, was mijn drijfveer, dat ik er na vier weken vanaf zou zijn, hielp ook om het vol te houden.

Maar wat, als zo’n baan niet tijdelijk, maar vast is? Als de verveling je al bekruipt bij het opstaan en op zijn hoogtepunt is, als je je werk 's middags afrondt? Als je weet dat je over twee jaar nog steeds hetzelfde doet en ook na twintig jaar? Vooropgesteld, dat je niet in actie komt, natuurlijk!

Dan kan de stress gaan zorgen voor lichamelijke en fysieke klachten. Je gedrag verandert en je wordt ziek, de situatie die bore-out heet.

‘Je vervelen’ betekent niet altijd dat je niets omhanden hebt. Het is ook mogelijk dat je je bezigheden zo saai en vervelend vindt dat je er tenslotte aan onderdoor gaat. En helaas is het niet voor iedereen zo simpel om wat anders te gaan zoeken...