Jonglerend door het leven

Om vijf uur wordt Kim wakker van haar mobiel. Haar eerste impuls is zich omdraaien en verder slapen, maar als ze het indringende geluid opnieuw hoort, beseft ze, dat ze moet leren. Ze zet de wekker uit en ziet een appje van haar vriendin, Myrna. Of ze haar wiskunde kan uitleggen in hun gezamenlijke tussenuur. Na school moet zij geschiedenis herkansen en Myrna  wiskunde.

Maar in dat tussenuur moet ze haar samenvatting afmaken. Dat appt ze Myrna, die reageert met een boze duim omlaag. Zuchtend bladert ze haar geschiedenisboek door. Geen beginnen aan, ze moet nog zoveel… Bovendien stoort het haar, dat ze Myrna teleurstelt.

Als ze haar wil appen het toch te doen, is er een berichtje van andere vriendin, Erin, die wil gaan shoppen na school. Maar dan is dat examen. Moet ze weer iemand teleurstellen! Daar baalt ze van, want Kim is heel sociaal. Ze stelt zich voor, dat die twee samen gaan shoppen en haar er niet meer bij willen hebben. Verwaand  paraderend met hun boodschappentassen keuren ze haar geen blik waardig.

Shit, is ze weer in slaap gevallen! Met een akelig gevoel in haar lijf vanwege de droom over haar winkelende vriendinnen, holt ze na een snelle douche de trap af.

Haar ouders zijn al naar hun werk. Om te ontbijten heeft ze geen tijd meer. Ze grist een appel en een mandarijn van de fruitschaal, springt kauwend op haar fiets en racet naar school. Tijdens Engels probeert ze met haar boek op schoot geschiedenis te leren, wat niet lukt, doordat de docent Engels voortdurend door het lokaal wandelt.

In de pauze vergadering van de leerlingenraad en in haar tussenuur doet ze toch wiskunde met Myrna. Als de docent Nederlands haar vervolgens zegt, dat ze nu al drie samenvattingen niet heeft gemaakt, reageert ze brutaal, dat ze geen kleuter is en zelf wel kan bepalen of ze haar huiswerk maakt. Dat ze over drie maanden op de universiteit zit, waar ook niemand haar zal betuttelen. “Ik vraag me af, hoe lang jij het daar volhoudt,” reageert de leerkracht fijntjes en in haar hart geeft Kim hem gelijk.

Na de les komt ze Erin tegen, die haar vraagt of ze dan morgen gaan shoppen. Kim kreunt: “Ik heb op donderdag pianoles, dat weet je toch!” Boos loopt Erin door.

School, examen,  leerlingenraad, pianoles, volleybal, vriendinnen, Kim krijgt het niet meer op een rijtje. Natuurlijk verknoeit ze het geschiedenisexamen... Als ze even voor zessen thuis komt, ligt er een briefje van mam op de keukentafel. Of zij spaghetti kan maken, zodat ze straks samen kunnen eten. Kim holt de trap op en kruipt met haar kleren aan in bed, het dekbed tot over haar hoofd. Na een kwartiertje hoort ze haar mobiel en als ze na een minuut of vijf toch kijkt, ziet ze een nieuwe herinnering van de bieb. De boete is inmiddels flink opgelopen…

"Jonglerend door het leven" is eerder gepubliceerd in mijn boek "Over Succes en Falen in dertig verhalen en dertig oefeningen",  dat verscheen in april 2019.

Te bestellen via mijn website

https://www.ereprijscoaching.nl