BEDRIEGERSGEVOELENS
EN DE ANGST OM TELEUR TE STELLEN
De angst om anderen teleur te stellen, speelt bij bedriegersgevoelens een belangrijke rol. Die angst heeft z’n oorsprong meestal in
je jeugd, toen je noodgedwongen taken op je nam, die eigenlijk niet bij een
kind van jouw leeftijd hoorden en die dus maten te groot voor je waren.
Jij nam het bijvoorbeeld op je om je moeder en de
andere kinderen tegen het gewelddadige gedrag van je vader te beschermen. Wat
natuurlijk niet lukte, want jij was klein en je vader groot en veel sterker dan
jij. Of je zag het als je taak om je vader gelukkig te maken na het overlijden
van je moeder. Maar jij was een kind en hoe je ook je best deed, er waren veel
momenten waarop je besefte tekort te schieten.
In mijn tweede boek over bore-out* beschreef ik in het hoofdstuk over schaamte uitvoerig hoe ik als vierjarig meisje een keer ’s
avonds laat wakker werd en alleen in huis bleek te zijn met m’n enkele maanden
oude broertje. De angstige gebeurtenissen die daarop volgden, maakten dat ik
nog vele jaren verschrikkelijk bang ben geweest om alleen gelaten te worden.
Maar ik kreeg steeds beter in de gaten hoe vervelend dat voor mijn ouders was:
geld voor een oppas was er niet en ik vormde de belemmering voor hun gezellige
avondjes uit en ging me daar steeds schuldiger over voelen.
Kinderen en zeker kleine kinderen weten nog niet
zoveel van de wereld en ze kennen alleen de situatie in hun eigen gezin.
Daardoor weten ze niet wat ‘normaal’ en ‘abnormaal’ kan worden genoemd en wat
verwacht mag worden van kinderen van een bepaalde leeftijd. Dat het niet de
taak van een kind is om geweld in zijn gezin af te wenden, om vader gelukkig te
maken door moeder te vervangen of om te zorgen dat ouders ’s avonds op stap
kunnen zonder oppas te regelen.
Maar ze hebben het idee dat ze dat wel moeten
kunnen en voelen zich tekortschieten, als ze er niet in slagen. Ze zijn niet in
staat om aan hun eigen hoge standaard te beantwoorden en voelen zich
bedriegers. Als dat gevoel, niet goed genoeg te zijn, niet in een vroeg stadium
ontzenuwd wordt, vormt het de basis voor impostergevoelens in hun latere leven.
Ze zijn snel bang anderen teleur te stellen en ook al doen ze dat niet, de
angst dat het toch zou kunnen gebeuren, is er permanent. De angst om ontmaskerd
te worden en met de billen bloot te moeten…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten